Against Me! - Transgender Dysphoria Blues
17-02-14 14:52:00 / door pureandsimple
/ band: Against Me! / album: Against Me! - Transgender Dysphoria Blues (2014)

Een beetje punkrocker weet ondertussen vast wel dat Tom Gabel niet meer is en heeft vernomen dat zijn transformatie naar Lauren Jane Grace zonder het verlies van zijn (nu dus ‘haar’) stem is gegaan. Alles klinkt dus nog zoals Against Me!, hoewel ik wel een beetje die tweede stem mis die de platen As The Eternal Cowboy, Searching for a Former Clarity en New Wave zo cool maakten. Dat neemt niet weg dat nummers als Transgender Dysphoria Blues, FUCKMYLIFE666 en Dead Friend zo bij het beste werk van de band ondergebracht kan worden.
De conclusie is simpel: dit is een hele toffe plaat. Maar net zoals bij alle andere toffe platen van AM! zit er ook weer een muzikale mispeer tussen. In dit geval is het Osama bin Laden as the Crucified Christ. Maar eigenlijk is dat, net als Two Coffins, eerder een minder tof nummer dan een ware mispeer. Sowieso mag dat de pret niet drukken aangezien het over het geheel genomen een uistekend plaatje is geworden. Waarschijnlijk niet in de laatste plaats omdat Laura tot aan deze plaat geconfronteerd is met allerlei vooroordelen en gebeurtenissen waardoor bijvoorbeeld het titelnummer en Drinking with the Jocks niet alleen tof klinken maar ook inhoudelijk body krijgen. Al met al een gave plaat die voor de doorsnee luisteraar misschien nog wel het beste bestempeld kan worden als (pun intended) als The Gaslight Anthem met wat meer ballen.
De conclusie is simpel: dit is een hele toffe plaat. Maar net zoals bij alle andere toffe platen van AM! zit er ook weer een muzikale mispeer tussen. In dit geval is het Osama bin Laden as the Crucified Christ. Maar eigenlijk is dat, net als Two Coffins, eerder een minder tof nummer dan een ware mispeer. Sowieso mag dat de pret niet drukken aangezien het over het geheel genomen een uistekend plaatje is geworden. Waarschijnlijk niet in de laatste plaats omdat Laura tot aan deze plaat geconfronteerd is met allerlei vooroordelen en gebeurtenissen waardoor bijvoorbeeld het titelnummer en Drinking with the Jocks niet alleen tof klinken maar ook inhoudelijk body krijgen. Al met al een gave plaat die voor de doorsnee luisteraar misschien nog wel het beste bestempeld kan worden als (pun intended) als The Gaslight Anthem met wat meer ballen.
Score: 78/100
Reacties | ||||||||||||
|