Ik heb een shitload aan Voivod in de kast, maar wist niet eens dat dit alweer het zestiende album was. BOAH! Hoewel ik het altijd een beetje te moeilijk heb gevonden voor mijn smaak (en er gaat altijd veel tijd inzitten om een plaat op waarde te kunnen schatten), weet ik dat dit een gave band is. Helaas waren de laatste drie platen (het 21e-eeuw werk) ook door de grote liefhebbers niet allemaal even goed ontvangen. Die platen heb ik dan ook niet/ nauwelijks gehoord. Maar het is een beetje een vreemde band met vrijwel altijd lelijk artwork. Dat geldt voor Target Earth trouwens ook. Het feit dat gitarist Denis "Piggy" D'Amour in 2005 aan kanker overleed heeft de verwachtingen alleen maar naar beneden bijgeschroefd. Dan is het extra tof om te zien dat deze uitstekende live-band, met behulp van Daniel Mongrain (Martyr) op gitaar, een uitstekend album aflevert zoals Target Earth. Want dat is het zeker.

Deze Canadese band, die door de jaren heen niet vies is geweest van innovatie en psychedelica, zit dit keer qua geluid een beetje tussen hun oude thrash-werk en het meer experimentele werk van Nothingface. Voor de fans: ergens tussen Killing Technology en Dimension Hatröss zou ik het zoeken. De enige twee Voivod platen die ik écht gedraaid heb trouwens. De thrash-liefhebbers onder ons zullen heel blij zijn met de uitstekende opener/ titeltrack. Die trekt meteen fel van leer. Hoewel experimentele nummers als Kluskap O'Kom en Kaleidos nog altijd zwaar op de maag liggen bij mij, zijn het nummers als Empathy for the Enemy, Mechanical Mind en afsluiter Defiance die deze plaat naar een dikke voldoende brengen. Zeker niet de gemakkelijkste metal-plaat van 2013, maar wel eentje met voldoende kwaliteit en afwisseling om te boeien zonder te verzuipen in pretentieus gepiel.

Score: 70/100