Russ Rankin, vooral bekend van zijn tijd als frontman van Good Riddance, komt nog even met (van wat ik hoop) de laatste naweeën van punkrockers die singer-songwriters persifleren. Het is in dit geval zeker niet de aangename stem van Russ, zeker niet de content (hij is nog altijd zeer politiek geëngageerd) en ook niet eens zo zeer de liedjes op zich. Nee, het is het feit dat ik best graag mosterd lust, maar niet graag na de maaltijd. Met Greg Graffin, Tim Barry, Dave Hause (en vele anderen) is ondertussen wel gebleken dat, hoewel je punkbandje extreem tof is, je AB-SO-LUUT geen singer-songwriter bent als je een akoestisch gitaar vast kunt houden. Sorry meneer van Good Riddance: de tijd voor dit soort grappen is geweest. Ik trap er niet meer in.
Doe eens niet zo raar. Ik vind die Hause plaat ook tof hoor!
Maar net zoals het bijvoorbeeld moeilijk is voor een technisch vaardige band om een simpele maar goede poppunkplaat te maken is het singer-songwriter vak ook niet voor iedereen weggelegd. 'Geweldig' is het zeker niet in vergelijking met 'echte' singer-songwriters. Vooral live merk je dat.