Goed nieuws! Banner Pilot klinkt op deze derde full length nog meer als Dillinger Four zonder veel minder als The Lawrence Arms te klinken. Liefhebbers van die twee bands (waar ikzelf toe behoor) zullen dit mindere broertje (maar ook weer niet zo heel veel minder) dan ook zeker kunnen waarderen. 

Het geluidstechnisch oppoetsen van debuutplaat Resignation Day gaf al aan dat een goed geluid essentieel is voor de ongecompliceerde punkrock van Banner Pilot. Wanneer dat hen ontbeert vervallen ze vrijwel direct in grijze middenmoot, maar een vol geluid zet ze daarentegen vol in de schijnwerpers. Gezeik over goed geluid hebben ze blijkbaar ter harte genomen, want deze plaat vlamt als het ware je speakers uit. Er zullen vast wel weer een aantal mensen iets te klagen hebben over het geluid (zoals dat de bas bijvoorbeeld iets teveel aanwezig is in de mix), maar voor mij hoort dit type punkrock ongeveer zo te klinken als dat Heart Beats Pacific dat doet. Vol, agressief, fel en pakkend. Daarbij weer Banner Pilot hoe je een catchy liedje maakt en zijn de vocalen ook goed te pruimen.

Nu vond ik Collapser al best een aardig plaatje, maar deze nieuwe is duidelijk de ware prijsvanger tot nu toe. Toen ik deze band voor het eerst hoorde had ik in ieder geval nooit durven dromen dat ze mee zouden dingen naar de prijs voor beste punkplaat van het jaar. Dat zal ze dit jaar nog zeker niet lukken, maar dat dit een uitstekend album is geworden staat buiten kijf. Heel erg benieuwd of ze dat laatste stapje kunnen nemen naar een ware hedendaagse punkrock klassieker...

Score: 72/100