Frenzal Rhomb klinkt als ouderwetse (melodieuze) skatepunk meets NOFX en Lagwagon, maar dan op z'n Australisch. In de jaren 90 heb ik deze band compleet links laten liggen, maar wist toen al wel dat ze in hun thuisland als de grootste band op punkrock gebied werden gezien. Ondertussen heeft de band ook internationaal alweer flink wat jaartjes iets in de melk te brokkelen, maar zeker ook vanwege het feit dat het vijf jaar stil is gebleven op releasegebied, ben ik nu pas deze band echt gaan waarderen. Nummers als "Hungry Jack's Carpark", "Dead Celebrity", “Knuckleheads” en "Mummy Doesn't Know You're a Nazi" zijn zonder twijfel de beste tracks die ik ooit van deze band gehoord heb en ik ben eigenlijk wel een beetje verrast hoe prima ik dit vind klinken. Onder toezicht van producer Bill Stevenson klinkt Smoko At The Pet Food Factory voor fans van eerder werk wellicht precies zoals ze gehoopt hadden, maar de hoge kwaliteit van de tracks verbaasd me serieus een beetje. Echt goed te pruimen dit!
De zestien tracks blazen op tempo aan je voorbij, maar door de uitstekende balans tussen instant catchyness en groeiertjes wil je de plaat snel nog een keer opzetten. Daar had ik normaliter niet zoveel last van bij een Frenzal Rhomb album. Het enige echte nadeel is dat de zanger van Frenzal Rhomb een beetje lijkt op Bas van VanKatoen en daarvoor moet ik toch echt 10 punten aftrek rekenen, ookal bestaat Frenzal Rhomb al zo'n 20 jaar en dus langer dan die schijtband.

Score: 70/100