Paul Collins deed in eerste instantie geen belletje rinkelen bij me. De pretentieuze titel deed me wel vermoeden dat de beste kerel al wat langer meedraait in het wereldje van de Power Pop. Wat blijkt nou? Meneer Collins was in de jaren '70 druk bezig met Peter Case in zowel Nerves als The Breakaways en vormde daarna The Beat in 1979. Hand in hand met producer Jim Diamond (The White Stripes, Dirtbombs, The Go) probeert deze selfproclaimed koning terug te grijpen naar vervlogen tijden.

Vanaf opener C'mon Let's Go!, wat een beetje een soort 50s-vibe heeft, is het genieten geblazen met de simpele poppy rockdeuntjes. Met hier en daar een duidelijk blues riedeltje, daar wat meer punky geluid ligt de plaat lekker in het gehoor en nodigt ie uit naar nog een extra draaibeurt. Aan het einde van de rit blijken Doin’ It For The Ladies, Many Roads To Follow en Off The Hook de prijsvangers, maar de rest van de plaat ligt niet ver achter op die tracks. Met King of Power Pop kan je prima 'herken het bandje' spelen. Dan is het weer The Kinks met de The Replacements dan The Ramones met wat Beach Boys, maar mij boeit dat geen ene reet. 'Tuurlijk is het allemaal niet baanbrekend, maar Paul weet wel hoe je een lekker potje ongecompliceerde muziek moet spelen. Dat is ook wat waard!

Score: 70/100