The Misfits zijn op het gebied van punkrock heilig. Danzig, met vlag en wimpel de beste zanger/ schrijver die de band ooit gehad heeft, heeft daarmee een plek verworven in de harten van vele punkrockliefhebbers en zo ook de mijne. Met de naar zichzelf genoemde band, die eind jaren '80 ontsproot na een breuk met The Misfits, heb ik een moeizame relatie. Ik hou zielsveel van de eerste twee albums (Danzig en Lucifuge), maar toen de kleine man met de brede schouders teveel doom, gothic en zelfs industrial in z'n geluid ging verweven heb ik m'n liefde voor zijn werk eenzijdig opgegeven.

Met het in 2007 uitgekomen “The Lost Tracks Of Danzig” kwam de band toch weer in zicht. Die dubbelaar bevat veel kwaliteit uit de vroege periode en was het startschot om het nog eens te proberen met zijn werk, maar weer een let down en weer kwam ik er niet doorheen. Nu is er onlangs een nieuw album genaamd Deth Red Sabaoth wat veel meer zou neigen naar het oude werk. Weer ben ik enthousiast, maar weer ben ik teleurgesteld.

Het is niet het duivels goede stemgeluid, want dat is er gewoon nog. Het is niet eens de riffs en riedeltjes, ook al hebben die soms nog wel de neiging om me te doen herinneren aan het latere/ mindere werk van Danzig. Nee, het is dit keer vooral de enorm matige productie in combinatie met inspiratieloze liedjes. Natuurlijk was het juist de combinatie van bluesy rock in combinatie van onheilspellende metalriffs en duistere teksten vertolkt door de uithalen van Danzig - en dat zit er zeker weer helemaal in - wat ooit deze band zo mooi maakte. Dat is anno 2010 wel weer een klein beetje terug, maar er is zo verdomd moeilijk van te genieten. Dat is deels aan die slechte productie te wijten, maar ook voor een groot deel aan de gebrekkige kwaliteit. Eeuwig zonde! Een strakkere productie had nog een hoop kunnen verbloemen, maar deze plaat gaat nu direct achterin de collectie om stof te vangen.

Dat Danzig gekozen heeft voor een terugkeer naar het oude geluid juich ik heus wel toe, maar dat ie daarvoor verouderde rommel (zowel qua apparatuur als qua nummers) moet gebruiken zeker niet. Een gemiste kans meneer Danzig! Tijd om Rick Rubin weer eens te bellen of ga eens lekker bij Jerry Only op de koffie voor een echte reünie met je 'oude geluid'.

Score: 57/100