Randy Bradbury is bekend als de vervanger van de originele Pennywise-bassist Jason Thirsk welke zichzelf met een pistool om het leven heeft gebracht. Deze bassist heeft, naast zijn vaste baan bij Pennywise, met 84 Day Syndrome een eenpersoonsbandje waarin hij alles voor z'n rekening neemt en met Gluefactory een punkrock'n'roll bandje met wat maten uit Hermosa Beach.

Waar ik bij 84 Day Syndrome een terugkeer naar het geluid van het slappe One Hit Wonder, de eerste grote band van Randy, had verwacht klinkt me dit veel meer als een rip-off van ouderwetse Pennywise. Zeker ook qua tekstuele content laat dit projectje de band die op Nitro Records zat ver achter zich. De gelijkenis met Pennywise is trouwens dusdanig dat ik me kan voorstellen dat liefhebbers meer met dit 84 Day Syndrome kunnen dan met line-up met Zoli aan de microfoon. Toch komen deze zes nummers niet echt boven de middenmoot uit, maar een vastgeroeste jaren '90 skatepunker zal hier niet om miesmuilen.

Op dezelfde kant van deze split-cd staan ook zes nummers van een andere band. De combi met deze band, Gluefacotry genaamd, lijkt puur op gehoor een beetje vreemd, maar heeft dus ook Randy Bradbury in.de gelederen. In deze band befriemelt hij enkel zijn bas-apparaat. De band doet me qua stijl en zang, die prima te noemen zijn, een beetje aan Throw Rag denken. Ook hier zijn muzikaal en productioneel gezien nauwelijks zwakke momenten te ontdekken, maar zal ook Gluefactory nooit hoge ogen gaan gooien bij het grote publiek. Daar is het Randy, zeker met deze bands, volgens mij ook helemaal niet om te doen dus dat doet er ook weinig toe. Wel scoort Gluefactory, mede door de afwisseling en het uiteindelijke potentieel, wat mij betreft flink hoger dan het soloproject van Randy, maar zal deze split waarschijnlijk juist vanwege 84 Day Syndrome veelvuldig in de kast bij Pennywise-adepten verdwijnen. Al met al vind ik het zelf ook een leuk hebbedingetje, maar dat artwork is natuurlijk niet te doen...

Score: 69/100