Het is buiten warm weer en de band heeft al meer shows gespeeld in Nederland dan in hun eigen staat Californië. Toch staat er een hele grote groep fans in het Rotterdamse Watt klaar om flink los te gaan op de melodische hardcore van Ignite.
De band All For Nothing speelt vanavond een onverwachte (want niet op de site van Watt aangekondigd, slordig) thuiswedstrijd en weet de eerste mensen in beweging te krijgen. Ondanks dat de band zijn best doet is de meeste beweging echter te vinden in het gebied rondom de bar, waar menig mens zijn dorst lest.
Tweede band van de avond is State of Mind, die wedstrijd wonnen om support van Ignite te zijn. De band mag volgens de myspace dan wel hardcore spelen, aan de show is dit eigenlijk niet te merken. Dit heeft vooral te maken met de zang van Emile, die eigenlijk niets agressief of gedreven de zaal inslingerd. Deze band had meer gepast bij een grunge of rock avond, wat ook aan de reactie van het publiek te merken is. Hoewel de band goed speelt is het een typisch gevalletje van de vreemde eend in de bijt zijn.
Vanavond is het grootste gedeelte van het publiek komen opdraven voor de hoofdact: Ignite. Na een intro van The Beach Boys barst de hardcore show van de mannen uit Orange County los. Hoewel. De hardcore spat er vanavond niet meer vanaf. Op veel nummers is Ignite langzamer dan voorheen op cd en is de band minder furieus dan een paar jaar terug. Wellicht dat dit te maken heeft met de stem van zanger Zoli, waarmee hij al een tijdje problemen mee heeft. In elk geval zie ik de aankondiging van een akoestische cd met argusogen aan, vooral als hij vertelt dat ze wellicht samen met Walls of Jericho zullen touren (die ook al een draak van een akoestische plaat hebben opgenomen).
De setlist bevat weinig verrassingen. Veel nummers van Our Darkest Days (Bleeding, Fear is our Tradition, Let it Burn, Poverty for All, My Judgement Day, Know Your History, Sunday Bloody Sunday) en een handvol van A Place Called Home (Bullets Included No Thought Required, Veteran, Who Sold Out Now?, A Place Called Home) maar gelukkig worden vanavond ook een tweetal nummers gespeeld die niet zo vaak live voorbij komen: Ash Return en Hands on Stance. Zoals verwacht worden Slow Down en Live for Better Days akoestisch ten gehore gebracht. Helaas wordt het nieuwe nummer The Walls, dat de band al een paar keer eerder live speelde niet gedaan.
Gelijk na het laatste nummer gaat AC/DC’s TNT aan maar komt Ignite toch nog even terug om een tweetal nummers als toegift te spelen. De band blijft tot het einde toe een goed geoliede machine die hun werk als geen ander beheersen. Toch hing er een zure nasmaak aan de show, hoe hoog is het hardcore percentage volgende keer?
Toch wel even dubbel respect voor Zoli dat hij uberhaupt nog kán zingen. Het haalt het niet bij shows van 5 of 10 jaar terug, maar het was wel een VET optreden. En je kon ook zien dat ze er allemaal echt zin in hadden, ook een duidelijke pre.
Beste oldschool hardcore fans, weten jullie die goeie oude tijd nog. Slapshot en Ignite tournee. Dat was pas hardcore! Ik ben 1 jaar geleden nog bij Ignite in Haarlem geweest ( met Terror en Death Before Dishonor), toen was het al droevig gesteld met Ignite.
Maar de nieuwe piepjonge ( net uit de luier ) jeugd vind dit prachtig. Die lopen stoer op het schoolplein te vertellen"ik ben bij Ignite geweest". Maar van de cd Family hebben ze nog nooit gehoord. Het is jammer dat Ignite voor deze stijl kiest, maar het zij zo. Toch is het dan apart dat Ignite volle zalen blijft trekken. Want het is toch al een tijdje bekend dat Ignite niet meer in topvorm is. En hoe kunnen we dat laten merken, niet meer naar de shows gaan. Lullig voor de band, maar misschien snappen ze het dan wel. Want nu heb je alleen maar geklaag dat het geen toffe show was.
AMEN!!!
Beste Tom, aangezien State of Mind wel op de site van de Watt stond en All Fprn Nothing niet nam ik aan dat de eerstgenoemden de wedstrijd hadden gewonnen. Foutje van mijn kant.
Niels, ik geloof dat die wedstrijd buiten de zalen om ging. Watt had niks op de site staan en bij Iduna wisten ze er geloof ik ook niets vanaf. Maakt verder ook niet uit.
Op With Full Force tijdens het tweede nummer hoofdschuddend weggelopen tijdens Ignite. Ik hou echt van die band, maar live is het tegenwoordig huilen met de pet op.
Je moet ook luisteren ouwe. Los van al dat wel of niet hardcore geneuzel vond ik het gewoon een leuke show. Stuk beter dan een hoop van die nieuwe 'hippe' bands.
Dieptepunt: akoestische shit. Die ene had ik wel verwacht, maar slow down is echt een van m'n favo nummers en dat vond ik zonde. Kom op als ik dat soort geneuzel wil horen ga ik wel naar Jack Johnson. En dat gezeik over politiek.... Iedereen in de zaal is al links, wie probeer je te overtuigen met je debiele conspiracy-theories?
Hoogtepunt: Ignite blijft gewoon masterlijk. Zelfs op 90% is Zoli gewoon echt een beest.
Ook al zijn ze niet meer zo heel heftig hard, Ignite blijft goed. Ook de fans worden ouder en kunnen misschien ook wat rustiger muziek wel eens waarderen. Zolang ze ook wat oudere nummers blijven spelen vind ik het prima.
