Tien jaar geleden was Anti-Flag de eerste grote punk-rock show waar ik heen ging.  Samen met 3 makkers werden we door de vader van een vriend naar de Melkweg gebracht. Uren te vroeg doolden we een beetje door de stad. Enorm enthousiast voor die eerste show die er echt toe deed. Iets anders dan die bandjes in ons locale jongerencentrum. Na de show met de band op de foto en dan snel naar buiten omdat we weer opgehaald zouden worden door de vader die in totaal 600 kilometer voor ons heeft gereden.

Tegenwoordig is het wel anders. De meeste bands heb ik al eens gezien en wil er niet meer zo veel geld voor neer tellen. Omdat ik nu in Utrecht woon hoef ik ook geen enorme afstanden meer voor shows af te leggen. In plaats van 3 uur in de auto is de afstand voor deze show op 10 minuutjes fietsen. Ik vertrek dan ook pas van huis als Splitside al is begonnen.

Splitside
Van te voren heb ik even op internet geluisterd om een indruk te krijgen. Ze maken rauwe punk die redelijk in het verlengde ligt van Anti-Flag. Alleen dan iets softer. Wat ik hoor vind ik niet bijzonder interessant en wanneer ik bij Tivoli de Helling aan kom is Splitside al een tijdje aan het spelen. Live maakt het  iets meer indruk op me. muzikaal zit het redelijk goed in elkaar maar de podiumpresentatie laat te wensen over. Wat me opvalt is het keyboard/orgel wat ik op hun myspace gemist heb. Eerlijk gezegd vind ik dat maar niks. Het publiek schijnt het redelijk met me eens te zijn en lijkt niet veel aandacht voor de band te hebben. Hier en daar zie ik een knikkend hoofd maar de meeste mensen vinden het belangrijker om de plannen voor het weekend eens met elkaar door te nemen.

Tenement Kids
De heren van Tenement Kids mochten een dikke maand terug nog op het enorme podium van Groezrock aantreden. Nu hebben ze nu net een tour in Engeland achter de kiezen. Dit is de 6e show die ze in zeven dagen spelen en mogen ze weer op een relatief groot podium hun klanken vertonen.

Ik heb ze al met enige regelmaat mogen aanschouwen en begin te geloven dat Tenement Kids echt is geschapen voor  de grote podiums. Omdat hun sound niet echt in een hokje te plaatsen is, zijn ze moeilijk aan een andere band te koppelen. Ze zijn te ruig voor een rockband, en te rock voor een punkband. Daarom geloof ik dat ze het best tot hun recht komen op een festival met veel verschillende bands en stijlen. Want ook nu passen ze niet echt bij de headliner van de dag. Wat wel duidelijk is, is dat het publiek niet voor Tenement Kids is gekomen. Er word al flink met de hoofdjes geknikt maar echt beweging is er niet in het publiek.

Na een zware week zijn zanger Gijs en bassist Tim beiden niet echt geweldig bij stem. Maar dat wil ik ze graag vergeven, want muzikaal maken ze dit ruimschoots goed. Gijs is overal op het podium te vinden, is mede daardoor een prima frontman en geeft een prima show weg. Daarbij komt dat ze veel nummers van hun laatste plaat spelen, en dat is een wereldplaat zeg! Ik geniet met volle teugen van dit muzikale hoogstandje en voor mij is dit de band van de dag.

Wel weten twee stelletjes flinke ergernis bij me op te wekken. Deze debielen vonden het nodig om helemaal voor aan te gaan staan (vlak voor mijn neus) om elkaar eens even lekker af te lebberen. Waar is die tijd gebleven dat dit nog stiekem in het fietsenhok gebeurde?

Gijs geeft het publiek nog even een gouden tip mee. Hij verteld ze namelijk dat er in NL op punk-rock gebied ook behoorlijk wat goede bands rond lopen. Hij noemt bands als Brat Pack en Union Town. Nu maar hopen dat de kids hier iets van hebben opgepikt en ook deze topbands eens een luisterbeurt gunnen.

Anti-Flag
Nu is het tijd voor de routiniers van Anti-Flag. Ik heb deze band al heel lang niet meer gezien en ben benieuwd of ik ze net zo goed vind als 10 jaar terug. Wel is het vanaf de eerste noot duidelijk waar het publiek voor is gekomen. Er wordt meteen uit volle borst mee gezongen met de eerste nummers. Ook ontstaat er meteen een serieuze pit die de rest van de set zal blijven voort leven.

Wat mij op valt is dat de drummer nog steeds met zijn mond open speelt en de bassist nog steeds slim contact met het publiek zoekt. Door het fanatisme dat hij uit straalt blijft het publiek ook fanatiek mee zingen en dansen. Van de nummers die ik ken worden er niet veel meer gespeeld. In totaal ken ik vier nummers en kom er achter dat Anti-Flag niet heeft stil gezeten de laatste jaren. Het blijkt dat ik ongeveer de enige ben die de nieuwe nummers niet kent. Het vooral jonge publiek is goed op de hoogte van het latere werk net zoals ik dat 10 jaar geleden was.

Wat ook nog steeds hetzelfde is, is dat Anti-Flag live weer erg sterk is. Ze zijn goed bij stem, hebben er duidelijk zin in en geven een goede show weg. Ze laten weer eens zien dat ze erg goed zijn in wat ze doen. En wat ze doen valt duidelijk in goede aarde bij het publiek. Dat het mij niet meer zo kan boeien als vroeger komt niet als een schok. Vooral het feit dat ik nog maar weinig nummers ken zorgt er voor dat het mij niet zo kan bekoren.

Eigenlijk is er de afgelopen 10 jaar niet veel veranderd. De band doet nog steeds hetzelfde als vroeger. En daar zijn ze nog steeds erg goed in. Alleen het publiek is door de jaren heen veranderd. De oude garde laat verstek gaan en nieuwe kids staan op. Zo blijft deze band door de jaren heen vooral voor een jong publiek spelen.

Na 5 nummers toegift neemt de band nog even de tijd voor handtekeningen en foto’s, en toont zo de betrokkenheid die ze met hun publiek hebben. Ook dit blijkt na tien jaar niet veranderd te zijn.

Score: 75/100