Het was al sinds 1996 geleden, toen die ene cd uit Orange County met het ‘witte licht’ het levenslicht zag, dat een punkplaat me zo aangegrepen had als het vorig jaar verschenen ‘Sink or swim’ van The Gaslight Anthem. Het doet me echt zo’n deugd dat er anno 2007/2008 nog een band is die me dat euforische gevoel kan geven en die 95% van m’n ganse cd-collectie meteen overbodig maakt. Sterke uitspraken? Ik dacht het niet… Als zelf binnen de punx-redactie  een heuse strijd losbarst om, ‘maar’, een review te doen van de nieuwste EP ‘Senor and the queen’ dan weet je het wel. Deze jongens uit Brunswick, New Jersey hebben bij heel wat mensen iets losgemaakt. Eens kijken of ze de gigantische verwachtingen omtrent deze EP kunnen waarmaken.

Het titelnummer opent de cd, niet direct een nummer dat blijft hangen, blijkt.  ‘Wherefore art thou, Elvis?’ kenden we al een tijdje, was ook eerder via myspace vrij gegeven. Prima nummer met die o zo typische stem van Brian en die weemoedige sfeer die wel meerdere bands uit New Jersey kenmerkt. Tekstueel speelt de band ook steeds met bepaalde patronen die op verschillende songs blijken terug te komen (bijv. ‘old mans Shoes’/’Maria’) en is de ganse EP een ode aan het leven in thuishaven New Jersey.

‘Say I won’t (recognize)’ is een kleine 3 minuten genieten en terug mijmeren naar die tienerliefjes onder het motto ‘Don’t make me dance all night alone’. Cool!

Met voorsprong het beste nummer op deze EP is ‘Blue jeans & white T-shirts’. De Geest van The Boss spookt meer dan eens door de strofe’s heen en het refrein is echt zo mooi! Fantastische backings ook.

‘Wherefore art thou, Elvis?’ en ‘Blue jeans & White T-shirts’ hadden zo op ‘Sink or swim’ kunnen staan, de 2 andere songs zijn net ietsje minder. Maar wat betekent dat als we in de +90% categorie zitten? Niet getreurd…de ster is rijzende en wie houdt deze band nog tegen? Terug naar Europa en een beetje snel aub!

Score: 91/100