A.C.A.B. - This Is The A.C.A.B.
A.C.A.B. was één van de eerste Oi! / Streetpunk bands die Malaysia rijk was. En niet zomaar een Oi! band. De eerste demo en EP knalde er al meteen goed in en toen ik een jaar of 7 geleden in dit land op vakantie was wist ik alle releases die tot op dat moment uitgebracht waren te bemachtigen. De nummers waren simpel, maar zo effectief. Nummers als Racial Hatred, Streets Of Uptown, Unfairground en Violence sloegen in als een bom en het was dan ook zeer spijtig dat de band in 2003 werd opgedoekt in verband met een studie die zanger Max in Engeland moest gaan volgen. Inmiddels is de beste man weer terug in eigen land en heeft hij oude leden en één nieuw lid opgetrommeld en The A.C.A.B. (let vooral op 'The') opnieuw opgericht. Sinds vorig jaar ligt het nieuwe album 'This Is The A.C.A.B.' in de winkel en word het hoogtijd om de schijf eens onder de loep te houden.
Maar eigenlijk moet men dit niet zien als een nieuw album van A.C.A.B., vandaar de 'The'. Op de website van de band word dit album dan ook aangeduid als het debuut album van de band. Maar waarom? A.C.A.B. was groot in Malaysia en dan bedoel ik ook echt groot. Grote shows, veel releases op zowel CD als cassette die tot in de lokale supermarkt te koop waren. Maar wat is dan wel de reden?
Wellicht dat het je al was opgevallen maar voor een band die ooit nummers zong als Skinhead For Life, We Are The Skins en Born To Be Skins heeft het overgrote deel van de band bijzonder veel haar op de bol. Maar niet alleen qua looks is de band drastisch veranderd, ook de sound van de band heeft er aan moeten geloven. De melodieuze Oi! waar de band groot mee is geworden heeft plaats moeten maken voor indie rock die zo uit Engeland had kunnen komen. Nou was de sound van de originele A.C.A.B. al licht aan het veranderen maar dit is een muzikale omdraai waar je U tegen zegt. Alleen de nummers Comin' At You en Inner City doen mij nog denken aan de vertrouwde sound van deze Godfathers of Malaysian Oi!.
Gelukkig heeft zanger Max in tegenstelling tot veel andere zangers van Malaysian Oi!/Punk/Rock bands de Engelse taal wel goed onder de knie en voorkomt hiermee een muzikale aanfluiting. De afwisseling van zowel Engelse teksten als van die in hun moerstaal spreekt mij wel aan en wat dat betreft word daarmee wel de lijn voortgezet die de originele A.C.A.B. al trok.
Maar betekend de muzikale verandering dan ook dat het een slechte plaat is? Nee. Maar je moet er wel van houden en dan nog haalt de band het niveau van Engelse en Amerikaanse collega's die dezelfde soort alternatieve rock maken niet. Met enige tegenzin trek ik het album wel maar ik had liever een nieuwe plaat gehad met de originele melodieuze en agressieve Oi! sound, maar ik vrees dat die kans in de toekomst alleen maar kleiner word. The A.C.A.B. is een weg ingeslagen die veel meer mensen in eigen land aanspreekt en voor bands in wat armere landen is dat in feite het enige dat telt. Mijn respect voor de band is er in ieder geval niet minder op geworden.
Tracklist:
01. Now & Again
02. Setelah
03. Ashtray
04. Bermimpi Di Siang Hari
05. Comin' At You
06. Inner City
07. Bertemu
08. Goodbye
09. Angkasa
10. Haven't I
CLOCKWORK RECORDS
Score: 70/100
Reacties | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|