Born From Pain + Napalm Death in de Effenaar
Hoewel ik beide bands tof vind en ze allebei behoorlijk kunnen beuken vind ik het toch een aparte combinatie, ik weet niet zeker of de fans van NP wel op de metalcore van BFP zitten te wachten en andersom.
Maar goed, toen we de zaal binnenkwamen pikten we nog net de laatste minuut van Mendeed mee. En dat we daar het grootste deel van gemist hadden kon ik wel mee leven.
De show was niet uitverkocht maar gelukkig was de zaal lekker gevuld hoewel er zoals wel vaker een grote lege halve cirkel voor het podium bleef bestaan waar af en toe wat wild beukende gasten doorheen liepen.
Born From Pain brengt aan het einde van deze maand de nieuwe cd War uit en het publiek wordt vanavond dan ook getrakteerd op een aantal nieuwe nummers. Ze zetten de lijn van het vorige album door en weten steeds meer een eigen geluid te ontwikkelen. Ik hoop van harte dat ze met dit album nu echt doorbreken, want het is ze gegund.
Naast die nieuwe nummers krijgen we natuurlijk ook gouwe ouwe zoals Final Nail, Reclaiming the Crown, Rise of Die, Here Lies Civilisation en eigenlijk al die nummers waarvan ze het niet kunnen maken ze niet te spelen.
De band geeft net zoals altijd een sterke podiumshow weg, zanger Che is een goede frontman. Ook het publiek gaat lekker los, er staat een meute vooraan mee te schreeuwen en te headbangen en wat moshkids trappen om zich heen in de pit, “vrienden makend” met de voornamelijk wat oudere ND fans die zo hun eigen mening hebben over trappende kids. Opmerkelijk genoeg zijn die kids ook tijdens ND nergens vooraan te bekennen.
Hierna was het de beurt aan Napalm Death. Deze harde knakkers begonnen in 1982 met de demo Punk Is A Rotting Corpse en dit jaar kwam Smear Campaign uit, iets van de 16e full-length meen ik. Er zit niemand meer in van de originele line-up maar zodra Barney begint met krijsen maakt dat mij weinig meer uit. De band gaat behoorlijk los, de kale plek op het hoofd tussen de haardos van die dikke Shane is tijdens het headbangen goed te zien maar dat maakt zijn spel er niet minder in.
Grindcore staat of valt bij mij door twee zaken. Ten eerste moet de zanger door merg en been kunnen krijsen en ten tweede moet het verdomde hard en strak gespeeld worden. Gelukkig doorstaat Napalm Death deze test op beide punten.
Ik kende lang niet alle nummers (die soms best wel veel op elkaar beginnen te lijken) maar ze werden met groot enthousiasme en geweld gespeeld. Het publiek amuseert zich dan ook uitstekend alleen is de pit niet erg groot.
Vette band en ik ben blij ze weer eens gezien te hebben. En we werden zelfs nog getrakteerd op een dubbele toegift, waarvan Nazi Punks Fuck Off natuurlijk niet mocht ontbreken.
En weer een toffe avond in de Effenaar. Deze zaal is goed bezig en ik kijk dan ook uit naar Hatebreed volgende week.
Reacties | ||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||